Dag 1, 11 april – Tere Hommikust of Доброе утро?
Daar stond ik dan, vier uur ’s ochtends onder de douche. Nauwelijks geslapen in de nacht voordat ik dé reis zou maken waar ik al weken naar uitkeek: dé reis naar Rusland.
Op de een of andere manier heeft Rusland altijd tot mijn verbeelding gesproken. Waarom zou ik niet meteen kunnen zeggen. Ik ben van na de Koude-Oorlog en heb het IJzeren Gordijn nooit kunnen zien. Het Communisme kende ik alleen van films, het Rode gevaar alleen van boeken en verhalen van mijn ouders. En dat bestaat allemaal niet meer, of in ieder geval, niet meer in deze vorm.